mercoledì 7 gennaio 2009

CURNUTU



CURNUTU
Nun c'è di lu curnutu cchiù stimatu;
campa cuntenti e si sta loccu e mutu;
senza mai travagghiari, spinsiratu,
a spisi d'autru campa ed è vistutu;
comu un munarca 'n testa è curunatu,
d'unni passa, di tutti è rivirutu;
chi cuntintizza e chi filici statu!
E cu' brama d'essiri curnutu?

Vigo